Song of PunyaKoti

I got this article from net. This is one of my favourite songs.

Punyakoti - a forgotten tale
dharaNi manDala madhyadoLage

mereyutiha karNATa dEshadOL

iruvakALinganemba gollana pariyanentu pELvenu
ಧರಣಿ ಮಂಡಲ ಮಧ್ಯದೊಳಗೆ

ಮೆರೆಯುತಿಹ ಕರ್ನಾಟ ದೇಶದೊಲಿರುವ

ಕಾಳಿಂಗನೆಂಬ ಗೊಲ್ಲನ ಪರಿಯನೆಂತು ಪೇಳ್ವೆನು
I speak about the cowherd Kalinga residing in the resplendent country of Karnata(ka) within the middle region of the earth .
eLeya mAvina marada kELage koLalnUduta golla gauDanu
baLasi ninda turugaLannu baLige karedanu harushadi
gange bAre gauri bAre tungabhadre tAyi bAre
puNyakOTi nInu bArE endu gollanu karedanu
golla kareda daniya kELi ella hasugaLu bandu nindu
chelli sUsi hAlu kareyalu alli tumbitu bindige
satyavE bhagavantanemba puNyakOTiya kateyidu

ಎಳೆಯ ಮಾವಿನ ಮರದ ಕೆಳಗೆ

ಕೊಳಲ್ನುದುತ ಗೊಲ್ಲ ಗುದನು ಬಳಸಿ ನಿಂದ

ತುರುಗಳನ್ನು ಬಳಿಗೆ ಕರೆದನು ಹರುಷದಿ

ಗಂಗೆ ಬಾರೆ ಗೌರಿ ಬಾರೆ ತುಂಗಭದ್ರೆ ತಾಯಿ ಬಾರೆ

ಪುಣ್ಯಕೋಟಿ ನೀನು ಬಾರೆ ಎಂದು ಗೊಲ್ಲನು ಕರೆದನು

ಗೊಲ್ಲ ಕರೆದ ದನಿಯ ಕೇಳಿ ಎಲ್ಲ ಹಸುಗಳು ಬಂದು ನಿಂದು

ಚೆಲ್ಲಿ ಸೂಸಿ ಹಾಲು ಕರೆಯಲು ಅಲ್ಲಿ ತುಂಬಿತು ಬಿಂದಿಗೆ

ಸತ್ಯವೇ ಭಗವಂತನೆಂಬ ಪುಣ್ಯಕೋಟಿಯ ಕತೆಯಿದು
Playing his flute under the young mango tree, the cowherd called to the cattle standing around him
“ Ganga (e) come, Gauri come hither, mother Tungabhadre come, Punyakoti you too come”
On hearing the cowherd’s voice, the cows came closer, and upon milking them, the vessel was filled to the brim.
This is the tale of Punyakoti who believed that Truth is God
habbidA male madhyadoLage arbhutAnendemba vyAghranu
abbarisi hasihasidu beTTada kibbiyoLu tAniddanu
moredu rOshadi guDugutA huli bhOriDuta
chhangane jigidu negeyalu chedari hOdavu hasugaLu

ಹಬ್ಬಿದ ಮಳೆ ಮಧ್ಯದೊಳಗೆ ಅರ್ಭುತಾನೆಂದೆಂಬ ವ್ಯಾಘ್ರನು

ಅಬ್ಬರಿಸಿ ಹಸಿಹಸಿದು ಬೆಟ್ಟದ ಕಿಬ್ಬಿಯೊಳು ತಾನಿದ್ದನು

ಮೊರೆದು ರೋಷದಿ ಗುದುಗುತ ಹುಲಿ ಭೋರಿಡುತ

ಚ್ಚನ್ಗನೆ ಜಿಗಿದು ನೆಗೆಯಲು ಚೆದರಿ ಹೋದವು ಹಸುಗಳು
In the middle of the spreading forest, a hungrily roaring tiger named Arbhutan lived in a cave among the mountains
Bellowing and thundering with rage, the tiger in search of a meal leapt and jumped amidst the cattle upon which they ran helter - skelter.
puNyakOTi emba hasuvu tanna kandana nenedukonDu
munna hAlanu koDuvenenuta chendadi tA barutire
indenage AhAra sikkitu endu bEgane dushTa vyAghranu
bandu baLasi aDDagaTTi nindanA hulirAyanu
ಪುಣ್ಯಕೋಟಿ ಎಂಬ ಹಸುವು ತನ್ನ ಕಂದನ ನೆನೆದುಕೊಂಡು

ಮುನ್ನ ಹಾಲನು ಕೊಡುವೆನೆನುತ ಚೆಂದದಿ ತ ಬರುತಿರೆ

ಇಂದೆನಗೆ ಆಹಾರ ಸಿಕ್ಕಿತು ಎಂದು ಬೇಗನೆ ದುಷ್ಟ ವ್ಯಾಘ್ರನು

ಬಂದು ಬಳಸಿ ಅಡ್ಡಗಟ್ಟಿ ನಿಂದನ ಹುಲಿರಾಯನು

The cow named Punyakoti, thinking of her child and planning to feed her was coming by
“Today I have found food” thought the wicked tiger and circling the cow he stood blocking her way
mEle biddu ninnanIgale bILahoyvenu ninna hoTTeya
sILibiDuvenu enuta kOpadi khULa vyAghranu kUgalu
ondu binnaha huliye kELu kandaniruvanu doDDiyoLage
ondu nimishadi moleya koTTu bandu sEruve nillige
hasida vELege sikkidoDaveya vashava mADade biDalu nInu
nusuLi hOguve matte baruveya husiya nuDiyuvenenditu

“I will fall upon you and bring you down. I will split your belly” screamed the tiger.

ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದು ನಿನ್ನನಿಗಳೇ ಬಿಳಹೊಯ್ವೇನು ನಿನ್ನ ಹೊಟ್ಟೆಯ

ಸಿಲಿಬಿದುವೇನು ಎನುತ ಕೋಪದಿ ಖುಲ ವ್ಯಾಘ್ರನು ಕುಗಳು

ಒಂದು ಬಿನ್ನಹ ಹುಲಿಯೇ ಕೇಳು ಕಂದನಿರುವನು ದೊಡ್ಡಿಯೊಳಗೆ

ಒಂದು ನಿಮಿಷದಿ ಮೊಲೆಯ ಕೊಟ್ಟು ಬಂದು ಸೇರುವೆ ನಿಲ್ಲಿಗೆ

ಹಸಿದ ವೇಳೆಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದೊಡವೆಯ ವಶವ ಮಾಡದೇ ಬಿಡಲು

ನೀನು ನುಸುಳಿ ಹೋಗುವೆ ಮತ್ತೆ ಬರುವೆಯ ಹುಸಿಯ ನುಡಿಯುವೆನೆಂದಿತು
Punyakoti says “Listen Tiger, I have a request. I have a son in the cowshed. I will feed him and return to you in a minute”
“At a hungry time when I have cornered you, if I do not capture you, you will slip away. Will you come back? You are lying” says the tiger
satyavE namma tAyi tande satyavE namma bandhu baLaga
satya vAkyake tappi naDedare mechchanA paramAtmanu
satyavE bhagavantanemba puNyakOTiya kateyidu
ಸತ್ಯವೇ ನಮ್ಮ ತಾಯಿ ತಂದೆ ಸತ್ಯವೇ ನಮ್ಮ ಬಂಧು ಬಳಗ

ಸತ್ಯ ವಾಕ್ಯಕೆ ತಪ್ಪಿ ನಡೆದರೆ ಮೆಚ್ಚನಾ ಪರಮಾತ್ಮನು

ಸತ್ಯವೇ ಭಗವಂತನೆಂಬ ಪುಣ್ಯಕೋಟಿಯ ಕತೆಯಿದು

“Truth is our mother and father. Truth is our near and dear. If the truth is not followed, the Supreme Self will not approve” answers Punyakoti
This is the tale of Punyakoti who believed that Truth is God
kondu tinnuvenemba hulige chendadinda bhAshe koTTu
kanda ninnanu nODi pOguve nendu bandenu doDDige
Ara moleyanu kuDiyalamma Ara baLiyali malagalamma
Ara sEri badukalamma Aru nanage hitavaru
ಕೊಂದು ತಿನ್ನುವೆನೆಂಬ ಹುಲಿಗೆ ಚೆಂದದಿಂದ ಭಾಷೆ ಕೊಟ್ಟು

ಕಂಡ ನಿನ್ನನು ನೋಡಿ ಪೋಗುವೆ ನೆಂದು ಬಂದೆನು ದೊಡ್ಡಿಗೆ

ಅರ ಮೊಲೆಯನು ಕುಡಿಯಲಮ್ಮ ಅರ ಬಳಿಯಲಿ ಮಲಗಲಮ್ಮ

ಅರ ಸೇರಿ ಬದುಕಲಮ್ಮ ಆರು ನನಗೆ ಹಿತವರು

“I have come after promising the tiger who wanted to kill and eat me that I will return to him after seeing you” says Punyakoti to her child
Punyakoti’s calf: “Whose udder shall I drink from? By whose side shall I sleep? With whom shall I live? Who is there to be good to me?”
ammagaLirA akkagaLirA enna tAyoDa huTTugaLirA
kanda nimmavanendu kANiri tabbaliyanI karuvanu
munde bandare hAyabEDi hinde bandare odeyabEDi
kanda nimmavanendu kANiri tabbaliyanI karuvanu
ಅಮ್ಮಗಳಿರ ಅಕ್ಕಗಳಿರ ಎನ್ನ ತಯೋದ ಹುತ್ತುಗಲಿರ

ಕಂಡ ನಿಮ್ಮವನೆಂದು ಕಾಣಿರಿ ತಬ್ಬಲಿಯನಿ ಕರುವನು

ಮುಂದೆ ಬಂದರೆ ಹಾಯಬೇಡಿ ಹಿಂದೆ ಬಂದರೆ ಒಡೆಯಬೇಡಿ

ಕಂಡ ನಿಮ್ಮವನೆಂದು ಕಾಣಿರಿ ತಬ್ಬಲಿಯನಿ ಕರುವನು

Punyakoti: “Oh mothers and sisters, those born to my mother, please look upon this orphan calf as your own”
“If he comes in front of you, please do not gore him. If he gets behind you kindly do not kick him. Please look upon this orphan as your own child.”
tabbaliyu nInAde magane hebbuliya bAyannu hoguvenu
ibbarA R^iNa tIritendu tabbikonDitu kandana
satyavE bhagavantanemba puNyakOTiya kateyidu
ತಬ್ಬಲಿಯು ನಿನದೆ ಮಗನೆ ಹೆಬ್ಬುಲಿಯ ಬಾಯನ್ನು ಹೋಗುವೆನು

ಇಬ್ಬರ ರಿನ ತಿರಿತೆಂದು ತಬ್ಬಿಕೊಂಡಿತು ಕಂದನ

ಸತ್ಯವೇ ಭಗವಂತನೆಂಬ ಪುಣ್ಯಕೋಟಿಯ ಕತೆಯಿದು

“Son, you have become an orphan. I am going into the mouth of the great tiger. Our bond ends here” Punyakoti hugs her child
This is the tale of Punyakoti who believed that Truth is God
gOvu karuvanu biTTu bandu sAvakAshava mADadante
gaviya bAgila sErinintu tavakadali huligenditu
khanDavideko mAmsavideko gunDigeya bisiraktavideko
chanDavyAghrane nInidellava nunDu santasadindiru
ಗೋವು ಕರುವನು ಬಿಟ್ಟು ಬಂದು ಸಾವಕಾಶವ ಮಾಡದಂತೆ

ಗವಿಯ ಬಾಗಿಲ ಸೇರಿನಿಂತು ತವಕದಲಿ ಹುಲಿಗೆಂದಿತು

ಖಂಡವಿದೆಕೋ ಮಾಂಸವಿದೆಕೋ ಗುಂಡಿಗೆಯ ಬಿಸಿರಕ್ತವಿದೆಕೋ

ಚಂದವ್ಯಘ್ರನೆ ನಿನಿದೆಲ್ಲವ ನುಂಡು ಸಂತಸದಿಂದಿರು

Leaving the calf behind, the cow with no further delay stood in front of the cave door and said anxiously
“Take my flesh, take my meat. Take the warm blood from my heart. Oh fierce tiger, have all this and be happy”
puNyakOTiya mAta kELi kaNNanIranu surisi nondu
kanneyivaLanu kondu tindare mechchanA paramAtmanu
enna oDahuTTakka nInu ninna kondu Ena paDevenu
ennutA huli hAri negedu tanna prANava biTTitu
ಪುಣ್ಯಕೋಟಿಯ ಮಾತ ಕೇಳಿ ಕನ್ನನಿರನು ಸುರಿಸಿ ನೊಂದು

ಕನ್ನೆಯಿವಳನು ಕೊಂದು ತಿಂದರೆ ಮೆಚ್ಚನಾ ಪರಮಾತ್ಮನು

ಎನ್ನ ಒದಹುತ್ತಕ್ಕ ನೀನು ನಿನ್ನ ಕೊಂದು ಏನ ಪಡೆವೆನು

ಎನ್ನುತ ಹುಲಿ ಹರಿ ನೆಗೆದು ತನ್ನ ಪ್ರಾಣವ ಬಿಟ್ಟಿತು

Listening to Punyakoti’s words, the tiger was pained. Shedding tears, he says “If I kill and eat you it will not please God Almighty”
“You are like a sister born with me. What will I gain by killing you?” So saying, the tiger jumped down and gave up his life
satyavE bhagavantanemba puNyakOTiya kateyidu
This is the tale of Punyakoti who believed that Truth is God